រឿងៈ កម្លោះរូបស្រស់ប៉ះខ្មោចក្រមុំ
«---MESSAGE---»
Please, Subscribe Here To Get More News And Videos Below...!
=======================================================
=======================================================
«---Exit---»
=======================================================
រទេះរុលចូលព្រៃអូរតាអុងទាំងកណ្ដាលថ្ងៃត្រង់ចែស មិនទាន់បានប្រាំពីរប្រាំបីម៉ែត្រផងគោអូសរទេះទាំងពីរចាប់ផ្ដើម រកកលមិនទៅមុខ ពនេចរ អៀប ទាញខ្សែស្រែកសង្ខើញ និងយកគល់ខ្សែតីចាក់គោទាំងពីរតិចៗពីក្រោយដើម្បីបន្តដំណើរចូល ឱ្យជ្រៅដល់ទីតាំងនៃព្រៃដែលមានប្រភេទឈើអាចកាប់ធ្វើបង្គោល ចម្ការត្រឡាចបាន។
ចូលជ្រៅផុតប្រមាណជាង២០០រយម៉ែត្រ ព្រៃកាន់តែក្រាស់បានផ្ដល់ម្លប់យ៉ាងត្រឈឹងត្រឈៃ ចំហាយទឹកពីកូនអូរតាអុងថ្លាឆ្វង់មើលឃើញស្លឹកឈើទុំជ្រុះ ធ្លាក់ទៅតម្រៀបនិងគរគ្នានៅបាតអូរដែលសន្ធឹងប្របផ្លូវរទេះបាន ជះចំហាយត្រជាក់មកអាចធ្វើឱ្យជនានុជនមានអារម្មណ៍ចង់លង់លក់ ទាំងកណ្ដាលថ្ងៃត្រង់ដោយមានសំឡេងកងរំពងដូចការប្រគំតន្ត្រី បំពេពី ទោម ប្រវឹក មាន់ទឹក ព្រហីត កុក ក្រសារ រទេះរំកិលចូលកាន់តែជ្រៅបន្តិចទៀតចាប់ផ្ដើមមានពានរតូចធំលោត ផ្លោះពីមែកមួយទៅមែកមួយហាក់មិនអើពើនឹងពនេចរដែលមានប្រដាប់ដោយ ទឹកបំពង់ អាហារខ្ចប់ស្លឹកចេក និងខ្វែវពូថៅសម្រាប់ការកាប់ឈើបង្គោលចម្ការសោះ។
ព្រៃអូរតាអុងក្នុងស្រុកកងមាសខេត្តកំពង់ចាមមានផ្ទៃក្រឡា ស្ទើរ៤គីឡូម៉ែត្របួនជ្រុងស្មើ ភាគខាងកើតជាប់ដីចម្ការ ខាងជើងនិងខាងត្បូងជាប់ដីស្រែ និងខាងលិចជាប់បឹង។ អំឡុងរបបខ្មៅងងឹតជនស្លូតត្រង់ជាច្រើនត្រូវបានគេយកទៅវាយ សម្លាប់ក្នុងព្រៃនេះ ដែលក្រោយទសវត្សឆ្នាំ១៩៧៩គេឃើញមានឆ្អឹង និងសពមិនទាន់ផុយរលួយអស់រដូករណែលនៅតាមកូនរណ្ដៅស្ទើរគ្រប់ ជ្រុងនៃព្រៃ ដូច្នេះហើយនៅអំឡុងទសវត្សឆ្នាំ១៩៨០កុំថាឡើយយប់ ពេលថ្ងៃក៏មិនមានអ្នកហ៊ានចូលរកសត្វ ឬកាប់ឈើដែរព្រោះល្បីរឿងខ្លោចលង។ ពីភាគខាងកើតគ្មានផ្លូវអាចបររទេះចូលរួចទេតែមានកូនផ្លូវ សម្រាប់អ្នកថ្មើរជើង ខណៈខាងជើងនិងខាងត្បូងគឺផ្លូវរទេះបុកទម្លុះកាត់ព្រៃមក ប្រសព្វគ្នាជាមួយផ្លូវថ្មើរជើងដែលបុកពីទិសខាងកើតមកបានជា ផ្លូវត្រឡែងកែងកណ្ដាលព្រៃ និងមានផ្លូវរទេះបន្តទៅរហូតដល់មាត់បឹង។ ពនេចរ អៀប សង្ខើញបង្ខំគោឱ្យអូសរទេះរហូតមកដល់ផ្លូវត្រឡែងកែងទើបអែបរទេះទៅ ម្ខាង ហើយចុះសំដៅទៅលុបលាងមុខ និងផ្សើមទ្រូងដោយទឹកអូរមុននឹងសម្រេចចិត្តថា ដោះគោចងនៅម្ដុំនេះហើយរកមើលប្រភេទឈើអាចកាប់បាន ឬបន្តដំណើរសំដៅទៅបឹងដែលមានព្រៃកាន់តែក្រាស់និងចម្រុះដោយឈើ ច្រើនប្រភេទ។ ពន្លឺព្រះទិនករនៅតែជ្រែកតាមប្រលោះនៃស្លឹកឈើតូចធំមកប៉ះនឹង ធរណី ព្រមទាំងទឹកអូរមានសភាពដូចជាការចាំងទម្លុះមកតាមពិតានដែលមាន ប្រហោងរាប់រយអីចឹងដែរ។ អៀប ដោះក្រមាពីកមកចងចង្កេះ រួចអង្គុយចោងហោងប្របមាត់ទឹក ដៃទាំងពីរក្បង់ទឹកមកលុបមុខនិងប្រស់លើដើមទ្រូង។ ក្បង់ទឹកម្ដងជាពីរដងមកបាចលើមុខតិចៗដោយបិទភ្នែកដកដង្ហើម ស្រូបយកក្លិនផ្កាព្រៃ និងបរិយាកាសដ៏ត្រជាក់ពីធម្មជាតិ អៀប ហៀបនឹងលូកដៃទៅក្បង់ទឹកសាជាថ្មី ប៉ុន្តែគាត់ហាក់មានអារម្មណ៍ទទួលបានសម្រិបជើងមនុស្សដើរជាន់ស្លឹក ឈើសំដៅមករកគាត់ពីក្រោយខ្នង គាត់ងាកមកក្រោយគឺល្មមពេលដែលនារីវ័យក្រមុំម្នាក់លូកដៃទាំង ពីរមកជិតដល់ករបស់គាត់។ ពនេចរយើង លាន់មាត់៖ អេៗៗ!! ក្មួយប្រុងធ្វើអី? ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ចាប់ពញ្ញាក់ពូលេងពីក្រោយ ។ មិនធ្លាប់ស្គាល់គ្នាផង ហើយខ្លួនជាស្រីទៀត ម៉េចក៏ហ៊ានប៉ះ និងលេងសើចជាមួយខ្ញុំ? ខ្ញុំមករកផ្លែដូងព្រះម្នាក់ឯងក្នុងព្រៃនេះ ខ្ញុំខ្លាចពេកហើយក៏ឃើញពូមកតែម្នាក់ឯងដែរ ដូច្នេះហើយខ្ញុំចង់ដឹងថា ពូខ្លាចខ្មោចឬអត់ទើបបន្លាចពូលេង។ ពូមិនធ្លាប់ឮគេថា ព្រៃនេះមានខ្មោចលង និងសម្លាប់មនុស្សអស់ជាច្រើននាក់ទេហ្អែ៎? ពូមកពីភូមិផ្សេងមិនសូវដឹងរឿងទេ តែកណ្ដាលថ្ងៃចែសអញ្ចឹងមានខ្មោចម៉ោពីណា? ហើយពូមិនជឿរឿងខ្មោច អ្នកតាអីទេ។ តាមពិតទៅ គ្មានខ្មោចលងទេ គឺដោយសារកាលដែលទើបដាច់មកពីរបបខ្មែរក្រហមទីនេះនៅមានឆ្អឹង និងសាកសពច្រើន ដូច្នេះហើយមនុស្សចេះតែមានការភ័យខ្លាចនិងបន្លាចខ្លួនឯងទេ តាខ្ញុំប្រាប់ថាអញ្ចឹង។ ចុះបើពូជួបខ្មោចពូខ្លាចទេ? អត់ទេ ព្រោះពូដឹងថាគ្មានខ្មោចទេក្នុងលោកនេះ។ បានហើយទៅរកបេះផ្លែដូងព្រះចុះ ពូទៅកាប់បង្គោលត្រឡាចហើយ។ ក្ដៅណាស់ពូប្រញាប់កាប់ធ្វើអី? ងូតទឹកលេងជាមួយខ្ញុំសិនបានទេ? ខ្ញុំមិនហ៊ានចុះងូតម្នាក់ឯងទេ។ អៀប ជាកំលោះចាស់ពេលឮនាងបបួលងូតទឹកតែពីនាក់ក្នុងទឹកអូរថ្លាឆ្វង់ ក្នុងព្រៃស្ងាត់តែពីរនាក់គាត់ដូចជាចង់ស្ទាក់ស្ទើរ មួយខ្លាចកាប់បង្គោលឱ្យគេមិនទាន់ មួយដូចមានអារម្មណ៍បែបមនុស្សប្រុសពេលនៅជិតក្មេងស្រីពេញវ័យតែ ពីរនាក់ក្នុងទីស្ងាត់។ ពនេចរព្រលយពាក្យ៖ មិនទៅបេះផ្លែដូងព្រះទេអី? ចាំម៉ោង១ចាំទៅរកបេះក៏បាន ពូកាប់បង្គោលទាន់ទេ? មិនអីទេ ព្រៃនេះមានត្រស់ច្រើន ពូកាប់តែពីរបីម៉ោងបានមួយដឹកហើយ។ តែក្មួយបានអីផ្លាស់ងូតទឹក? ចុះក្រមាចងចង្កេះពូអាចឱ្យខ្ញុំខ្ចីសិនបានទេ? បាន! តែពូមិនដឹងថាត្រូវងូតយ៉ាងម៉េចកើតទេ។ ហើយចុះពូអត់ស្លៀកខោក្នុងម៉ោទេ? អូមែនហើយ! ពូស្លៀកខោខ្លីត្រឹមជង្គង់ម៉ោតា។ ស្រាយក្រមាឱ្យខ្ញុំម៉ោអញ្ចឹង។ អៀប ស្រាយក្រមាពីចង្កេះឱ្យទៅនាង នាងហាក់មិនអៀនប្រៀនក៏ចាប់ផ្ដើមយកក្រមារុំខ្លួន សម្រាតខោអាវចេញពីខ្លួនអស់នៅសល់តែកូនក្រមាចោមពុងបាំងលើ ចំហក្រោមយ៉ាងល្វឹងល្វើយ។ ទោះជាមិនសរលោងម៉ដ្ឋខៃដូចនារីទីក្រុង ប៉ុន្តែដើមទ្រូងដែលពើងមកយ៉ាងច្រឡោងខាមបាំងដោយក្រមាស្ដើងល្ហៀក គល់ភ្លៅស្រអែមរលោង ដែលបិទបាំងដោយក្រមាផិតលើមែនទែនហើយនោះ ធ្វើឱ្យពនេចរសៅកែក្ដុកក្ដួលអារម្មណ៍។ នាងក្រមុំ១៩ឆ្នាំទាញជាយក្រមាមកខ្ទប់នៅទីតាំងគ្រោះថ្នាក់ហើយ ដើរប៉ាក់ប៉ើកៗចុះទឹកអូ ពនេចរយើងដោះអាវស្រាតខោជើងវែងចេញ ហើយបែរខ្នងដើរសំដៅទឹកអូរ នាងស្រីងឿងឆ្ងល់ពេលគាត់ចុះដល់ក្នុងទឹកនាងរំកិលខ្លួនមកជិតហើយ សួរ៖ ម៉េចក៏ពូដើរចុះទឹកបែរខ្នងអញ្ចឹង? គ្មានអីទេ ពូគ្រាន់តែធ្វើលេង។ តាមពិតគាត់ដើរបែរមុខទៅមិនកើត ព្រោះខោខ្លីត្រឹមជង្គង់របស់គាត់ធូររលង់មិនអាចរឹបអាប្អូនរបស់ គាត់ឱ្យមានរបៀបក្រោយពេលក្មេងស្រី១៩ឆ្នាំបង្អួតរាងនៅកណ្ដាល ព្រៃស្ងាត់ឈឹងតែពីរនាក់យ៉ាងនេះ។ នាងស្រីចាប់ផ្ដើមហែលទឹកលែង ជុចបាត់ដល់បាតអូរហើយផុសមកវិញ ធ្វើឱ្យទឹកជីបសាច់ក្រមាទៅនឹងសាច់ដើមទ្រូងស្ទើរថាដូចមើលឃើញ នឹងភ្នែក។ ពនេចរកាន់តែមិនស្រួលក្នុងចិត្ត តែដោយសារគាត់ជាជនស្លូតត្រង់ គាត់នៅតែមិនហ៊ានបំពានលើក្មេងស្រីសូម្បីឱកាសហុចមកឱ្យយ៉ាងល្អ ពេលនាងបណ្ដែតខ្លួនមកជិត ហើយឈរឡើងនៅក្បែរគាត់ដើម្បីសួរនាំតាមរបៀបក្មេងស្រី។ អៀប លឹបចូលទឹកពេលនាងឈរនៅក្បែរ ទឹកអូរថ្លាឆ្វង់បណ្ដោយឱ្យពនេចរមើលឃើញមួយកំណាត់ខ្លួនខាងក្រោម របស់នាងយ៉ាងច្បាស់ ក្រមាក៏មិននៅតាមរបៀបទៀតដែលពេលនាងរំកិលខ្លួននៅក្នុងទឹក ពេលខ្លះគឺមិនមានការបិទបាំងនៅទីតាំងអៀនខ្មាសបំផុតរបស់មនុស្ស ស្រីនោះទេ តែនាងហាក់មានចេតនាចង់ឱ្យពនេចរកម្សត់ឃើញអ្វីគ្រប់យ៉ាងរបស់នាង ។ ឃើញនៅនឹងភ្នែកស្រស់យ៉ាងនេះ ពនេចរដ៏កម្សត់ដូចជាមិនអាចគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ចង់ស្គាល់រសជាតិ ស្នេហ៍ជាលើកទីមួយ ប៉ុន្តែចរិតស្លូតត្រង់របស់គាត់បានហាមដៃទាំងទ្វេរបស់គាត់មិន ឱ្យបំពាននាង អៀបហើបពីទឹកមកវិញ មិននិយាយជាមួយនាងច្រើនក៏លឹបទៅមួយដង្ហើមធំវិញដើម្បីគយគន់អ្វី ដែលគាត់តែងប្រាថ្នាចង់ឃើញ និងប៉ះមកជាយូរក្នុងវ័យ២៩ឆ្នាំរបស់គាត់។ ពេលខ្លះគាត់យកដៃទៅជន្លចង់ប៉ះ តាមពិតនាងស្រីក៏មើលពីលើទឹកទៅដឹងថាគាត់កំពុងចង់ធ្វើអីដែរ ប៉ុន្តែនាងបណ្ដោយខ្លួនឱ្យប្រលែងនឹងទឹកថ្លាឆ្វង់ ស្របពេលពនេចរកំពុងជ្រួលច្រាល់មិនប្រាកដក្នុងចិត្តថាត្រូវធ្វើ យ៉ាងណា ។ ពិតជាមិនគួរឱ្យជឿ នៅពេលពនេចរយើងគាត់ហ៊ានត្រឹមជន្លៗមិនដាច់ចិត្តប៉ះអ្វីដែលគាត់ ប៉ងជាយូរមកហើយនោះ ទីបំផុតគាត់ក៏ប្រាប់នាងថា៖ ងូតយូរណាស់ហើយ យើងល្មមឈប់ហើយទេដឹង? ពូលែងចង់ងូតហើយ? តែថ្ងៃអត់ទាន់ជ្រេផងហ្នឹង! ពូ! ខ្ញុំសួរពូរឿងមួយបានអត់? រឿងអី? គេថាស្រីក្រមុំបរិសុទ្ធពេលមិនទាន់រៀបការ មានន័យថាម៉េច? មានន័យថា នាងមិនទាន់មានប្ដី? អញ្ចឹងស្រីដែលមិនទាន់មានប្ដីគេហៅថា ក្រមុំបរិសុទ្ធ? មិនមែនអញ្ចឹងទេ គេចង់និយាយថាមិនធ្លាប់គេងជាមួយប្ដី។ ត្រូវខ្ញុំមិនទាន់មានប្ដីគឺធ្លាប់គេងជាមួយប្ដីហើយ អញ្ចឹងខ្ញុំគឺក្រមុំបរិសុទ្ធ។ មិនមែនទាល់តែធ្លាប់គេងជាមួយប្ដីបានអស់ក្រមុំទេ ឱ្យតែគេងជាមួយមនុស្សប្រុសគេលែងហៅក្រមុំបរិសុទ្ធហើយ។ ម៉េចអញ្ចឹង? គ្រាន់តែគេងជាមួយប្រុសម៉េចក៏លែងបរិសុទ្ធ។ មិនមែនគេងធម្មតាទេ គេធ្វើអីផ្សេងទៀតពេលគេង ក្មួយកុំចង់ដឹងអីមិនល្អទេ។ អត់ទេ ខ្ញុំចង់ដឹងប្រាប់ខ្ញុំឱ្យអស់មក។ ពូនិយាយមិនកើតទេ។ ចុះពូធ្លាប់ធ្វើអីគេពេលគេងហ្នុងអត់? អត់ទេ បានហើយឈប់សួរទៅ ពូឡើងទៅកាប់ឧសហើយ ក្មួយឯងទៅបេះដូងព្រះទៅ ហើយចាំទៅភូមិវិញជាមួយគ្នា។ អត់ទេ ខ្ញុំចង់ដឹងថាគេធ្វើអីពេលគេងជាមួយគ្នា ពូជួយបង្រៀនខ្ញុំបន្តិចម៉ោ។ និយាយទាល់តែពូពនេចរបាត់ម្ចាស់ការទាំងស្រុង ទីបំផុតគាត់នាំនាងក្រមុំឡើងពីទឹកអូរមកផ្ដល់មេរៀនថា នារីលែងបរិសុទ្ធដោយរបៀបណា។ រៀនមេរៀនជីវិតចេះចប់សព្វគ្រប់ហើយនាងស្រីចង់និយាយរឿងខ្មោច ប្រាប់ពូអៀប៖ ពូធ្លាប់ស្ដាប់រឿងខ្មោចនាងក្រមុំចងកសម្លាប់ខ្លួនទេ? អត់ទេ ហើយពូក៏មិនជឿរឿងខ្មោចដែរ។ អញ្ចឹងពូស្ដាប់ខ្ញុំនិយាយអត់? ក្មួយនិយាយទៅអញ្ចឹងពូស្ដាប់។ នៅភូមិខ្ញុំមានក្មេងម្នាក់អាយុ១៩ឆ្នាំគឺស្របាលនឹងខ្ញុំ នាងបានស្រលាញ់គ្នាជាមួយបុរសមកពីភូមិផ្សេងឪពុកម្ដាយនាងមិនដឹង ពីរឿងនេះទេ។ ក្រោយមកគូស្នេហ៍របស់នាងបានទៅធ្វើការនៅភ្នំពេញអស់ជាច្រើនខែ ដោយគ្មានដំណឹង លុះថ្ងៃមួយឪពុកម្ដាយនាងបានប្រាប់ឱ្យនាងដឹងថា ពួកគាត់ត្រូវរៀបចំទុកដាក់នាងឱ្យទៅកូនប្រុសអ្នកភូមិជាប់គ្នា នោះ។ នាងពិបាកចិត្តជាខ្លាំង ណាគូស្នេហ៍ទៅបាត់គ្មានដំណឹង ណាត្រូវឪពុកម្ដាយបង្ខំឱ្យរៀបការជាមួយអ្នកភូមិជាប់នោះដែលនាង ធ្លាប់ជួបម្ដងម្កាលហើយមិនរាក់ទាក់ឬស្និទ្ធស្នាលគ្នាទេ។ ដោយសារនាងនៅក្មេងល្ងឹតល្ងង់ និងមានចិត្តស្មោះស្ម័គ្រខ្លាចគូស្នេហ៍ចោទប្រកាន់ថាក្បត់ចិត្ត នាងបានចងកសម្លាប់នៅលើដើមពោធិ៍ធំមួយក្នុងភូមិ។ ប្រាំពីរថ្ងៃក្រោយមកព្រលឹងនាងបានដើរទៅផ្ទះដោយមិនដឹងថា ខ្លួនបានស្លាប់នោះទេ ពេលទៅដល់ផ្ទះនាងឡើងជណ្ដើរបានត្រឹមមាត់ទ្វារ តែចូលក្នុងផ្ទះមិនបានព្រោះត្រូវទេវតារក្សាមាត់ទ្វារមិនឱ្យ ចូល។ ព្រលឹងនាងក៏មិនដឹងថា តានិងយាយដែលស្លៀកពាក់បែបជាប្រពៃណីនោះជាទេវតាដែរ តែពួកគាត់ចេះតែប្រាប់នាងថា ឱ្យទៅដើមពោធិ៍ភូមិសិនទៅចាំមកផ្ទះវិញ។ ព្រលឹងនាងទៅដល់ដើមពោធិ៍ភូមិក៏ឃើញឪពុកម្ដាយកំពុងយំសោក ទីបំផុតនាងដឹងថាឪពុកម្ដាយ និងអ្នកភូមិកំពុងធ្វើបុណ្យសពប្រាំពីរថ្ងៃឱ្យនាង។ នាងនៅវិលវល់មិនបានទៅចាប់ជាតិដោយសារនាងជាខ្មោចតៃហោងសម្លាប់ ខ្លួន ដូច្នេះហើយនាងត្រូវមកសុំខ្មោចម្ចាស់ព្រៃអូរតាអុងនេះដើម្បី ស្នាក់អាស្រ័យ ប៉ុន្តែដោយសារខ្មោចក្នុងព្រៃនេះមានគំនុំចងពារនឹងពួកអ្នកភូមិ ឬដោយសារកម្មពៀរ ពួកគេមិនឱ្យនាងបានស្នាក់នៅជាខ្មោចព្រៃផ្សេងទេ លុះត្រាតែនាងបានសម្លាប់មនុស្សម្នាក់ដោយបន្លាច ឬធ្វើយ៉ាងណាឱ្យមនុស្សស្លាប់តៃហោងម្នាក់ដែរទើបនាងអាចអាស្រ័យ ក្នុងព្រៃដោយមានទីជម្រក និងបានអាហារដូចក្រុមខ្មោចផ្សេងទៀតក្នុងព្រៃនេះដែរ។ រហូតមកដល់ពេលនេះខ្មោចនាងនៅតែវេទនាគ្មានជម្រក និងអាហារគ្រប់គ្រាន់ដោយសារនាងមិនទាន់បានសម្លាប់ ឬបន្លាចអ្នកចូលព្រៃនេះឱ្យស្លាប់តៃហោងបានម្នាក់នៅឡើយ។ ពូដឹងទេ? ម៉ោង១២យប់គឺម៉ោងបែងចែកថ្ងៃរបស់មនុស្ស ១២ថ្ងៃត្រង់គឺម៉ោងបែងចែកថ្ងៃរបស់ខ្មោច មុនថ្ងៃជ្រេផុតម៉ោង១២ថ្ងៃត្រង់ជាពេលវេលាល្អសម្រាប់ខ្មោចតៃហោង ចេញមកសម្លាប់មនុស្ស។ បើពិតជាមានខ្មោច ហើយមានរឿងអញ្ចឹងមែន ហេតុអីខ្មោចផ្សេងៗ ឬខ្មោចនាងក្រមុំនោះមិនទៅរកកន្លែងផ្សេងនៅ ចាំបាច់ទៅសុំគេនៅហើយសម្លាប់មនុស្សធ្វើអី? មនុស្សមានច្បាប់មនុស្សខ្មោចមានច្បាប់ខ្មោច ខ្មោចតៃហោងជាខ្មោចវណ្ណៈទាបបំផុត ប្រៀបស្មើនឹងពួកទាសករនៃមនុស្សលោកដែរ ក្រៅពីព្រៃខ្មោចតៃហោងពួកគេមិនអាចនៅកន្លែងផ្សេងបានទេ បើមិនសុំនៅព្រៃខ្មោចតៃហោងអូរតាអុងនេះក៏ត្រូវទៅសុំខ្មោច ម្ចាស់ព្រៃតៃហោងផ្សេងទៀតអាស្រ័យដែរ ហើយច្បាប់ខ្មោចតៃហោងក៏មិនខុសពីគ្នាដែរ។ -បានហើយថ្ងៃជ្រេហើយពូត្រូវទៅកាប់បង្គោល ក្មួយទៅរកបេះផ្លែដូងព្រះទៅក្រែងរកមិនបាន។ មិនបាច់ខ្លាចទេ រឿងនេះយាយក្មួយគ្រាន់តែកុហក គាត់កុហកយ៉ាងនេះព្រោះខ្លាចក្មេងៗគិតខ្លីរឿងអីមួយហើយទៅសម្លាប់ ខ្លួន។ ពេលឮថា ស្លាប់ទៅជាខ្មោចតៃហោងពិបាកវេទនាអញ្ចឹងទើបក្មេងៗមិនហ៊ានគិត ខ្លី។ បានហើយពូទៅហើយ។ និយាយហើយពនេចរយើងដើរសំដៅរទេះទាញយកពូថៅ និងខ្វែវហើយរុករានចូលគុម្ពត្រស់ចាប់ផ្ដើមកាប់បង្គោល។ កាប់បង្គោលបានមួយស្របក់ អៀប ស្រាប់តែឮសម្រិបជើងដើរជាន់ស្លឹកឈើមកពីក្រោយខ្នងដូចមុនទៀត ហើយងាកទៅក្រោយចំពេលដែលនាងលូកដៃទាំងពីរមកជិតដល់កក្នុងសភាព ដូចមុន។ ពូប្រាប់ហើយថាពូមិនខ្លាច មិនបាច់មកបន្លាចពូទេ ឯងទៅរកបេះផ្លែដូងព្រះទៅបន្តិចទៀត ពូកាប់បានបង្គោលមួយដឹកហើយចាំពូស្រែកហៅឱ្យទៅផ្ទះជាមួយគ្នា ឯងនៅភូមិណាដែរ? នៅភូមិខាងលើនេះហើយ ភូមិដែលមានក្មេងស្រីចងកសម្លាប់ខ្លួនព្រោះឪពុកម្ដាយបង្ខំឱ្យរៀបការនោះអី។ ត្រូវហើយ! ពូកាប់បង្គោលយកទៅលក់ឱ្យអ្នកភូមិខាងលើនេះឯង បានហើយឯងទៅបេះផ្លែដូងព្រះទៅ បន្តិចទៀតពូស្រែកហៅ ចាំមកជិះរទេះទៅជាមួយពូ យប់នេះពូក៏ទៅសម្រាកនៅភូមិនោះដែរ។ កាប់បង្គោលល្មមពេញរទេះហើយ អៀប ចាប់ផ្ដើមលីបង្គោលរៀបដាក់ពេញរទេះយកខ្សែមកចងព័ទ្ធការពារបង្គោល ដែលពូកខ្ពស់ជាងរបារទេះកុំឱ្យរុះធ្លាក់។ រួចរាល់ហើយក៏ទឹមគោថយបែររទេះសំដៅផ្លូវដែលបានបរចូលមក។ បរចេញបានបន្តិចទើបពនេចរយើងនឹកឃើញស្រែកហៅក្មេងស្រីនោះឱ្យទៅ ផ្ទះជាមួយ បរបណ្ដើរងាកក្រោយស្រែកហៅបណ្ដើរបន្តិចក្រោយមកក៏ឃើញនាងឈរនៅខាង មុខអែបនឹងផ្លូវរទេះ អៀប ទាញខ្សែបញ្ឈប់គោរំពឹងថា នាងនឹងដើរឡើងរទេះ។ ដល់ឃើញនាងនៅឈរស្ងៀមហាក់មិនបង្ហាញអាការៈថា ចង់ឡើងរទេះសោះនោះគាត់ក៏សួរ៖ ម៉េចមិនឡើងរទេះ? ក្មួយមិនទៅផ្ទះទេអី? ថ្ងៃជិតលិចហើយ។ ពូមិនហៅខ្ញុំឡើងផង ខ្ញុំឡើងម៉េចកើត? យី! ចាំបាច់ហៅទៀត? ឆាប់ឡើងម៉ោ! ឡើងដល់លើរទេះហើយ នារីក្រមុំចាប់ផ្ដើមនិយាយរឿងខ្មោចបន្ត។ ដោយសារពនេចរយើងជាមនុស្សល្ងង់ និងមិនចេះខ្លាចខ្មោចផងនោះ ទោះនិយាយយ៉ាងម៉េចក៏គាត់មិនចេះខ្លាច។ នៅទីបំផុតនាងក៏ប្រាប់ថា នាងគឺជាខ្មោចស្រីដែលចងកស្លាប់តៃហោងនោះហើយ ព្រមទាំងបានបង្ហាញអាការៈគួរឱ្យខ្លាចជាច្រើនដើម្បីបញ្ជាក់ថា នាងជាខ្មោចពិតប្រាកដមែនគឺដើម្បីឱ្យពនេចរភ័យលស់ព្រលឹងស្លាប់ នឹងអាលនាងមានជម្រកក្នុងព្រៃខ្មោចនេះ។ ខ្មោចតៃហោងនេះខ្វេះគ្រាប់ភ្នែកទាំងពីរមកកាន់បង្ហាញពនេចរ ហែកពោះលូកដៃបារពោះវៀនចេញមកក្រៅ កាច់ក្បាលឱ្យផ្ងាកទៅក្រោយដូចមនុស្សគ្មានក្បាល ប៉ុន្តែពនេចរល្ងឹតល្ងង់នេះបែរជាសើចហើយសរសើរនាងថា នាងមិនត្រឹមតែចេះនិទានរឿងខ្មោចទេ ថែមទាំងចេះសំដែងសៀកទៀត។ ដោយអស់វិធីបន្លាចពនេចរនេះឱ្យភ័យស្លាប់ ហើយព្រះអាទិត្យក៏លិចផុតរបះព្រៃទៅហើយ ចំណែករទេះរំកិលជិតផុតផ្លូវព្រៃដែរ នៅពេលពនេចរងាកទៅទាញខ្សែគោបន្តិចដើម្បីបង្កើនល្បឿននោះ នាងក៏បាត់ខ្លួនពីលើរទេះទៅ។ ពេលងាកមកវិញមិនឃើញនាងក៏ស្រែកហៅមួយស្របក់ ដោយមិនមានឮសំឡេងឆ្លើយ ណាមេឃកាន់តែងងឹតទៅៗផងនោះគាត់ក៏បររទេះចេញពីព្រៃសំដៅចូល ភូមិខាងលើនោះដើម្បីលក់បង្គោលចម្ការត្រឡាចរបស់គាត់។ ចូលដល់ក្នុងភូមិ ទម្លាក់បង្គោលពីលើរទេះឱ្យម្ចាស់ចម្ការ ងូតទឹករួចរាល់ អៀប ក៏ចូលទទួលទានអាហារជាមួយម្ចាស់ចម្ការ។ ជជែកគ្នាលេងយូរៗទៅក៏បែកធ្លាយដល់រឿងក្មេងស្រីក្នុងព្រៃ ម្ចាស់ចម្ការប្រាប់ឱ្យដឹងពីដំណើររឿងដែលក្មួយស្រីគាត់បានចងក សម្លាប់ខ្លួននៅដើមពោធិ៍ធំចុងភូមិព្រោះតែឪពុកម្ដាយនាងបង្ខំ ឱ្យរៀបការ។ សួរពីភិនភាគក្មួយស្រីម្ចាស់ចម្ការនោះហើយ អៀប ក៏ចាំច្បាស់ពីស្នាមដៅនៅលើថ្ពាល់ខាងឆ្វេងរបស់នាងដូចដែលម្ចាស់ ចម្ការប្រាប់ ពនេចរនេះក៏ស្រមៃដល់អាការៈ ខ្វេះគ្រាប់ភ្នែកទាំងពីរ ការហែកពោះលូកច្បាមពោះវៀនមកក្រៅ និងអាការៈផ្សេងៗទៀត ហើយគាត់វិលស្មារតីរន្ធត់ចិត្តរហូតស្លាប់បាត់ទៅ។ ពីពេលនោះមកខ្មោចក្មេងស្រីចងកក៏បានរស់នៅក្នុងព្រៃអូរតា អុងជាមួយខ្មោចតៃហោងផ្សេងទៀត និងបានចូលរួមបន្លាចពនេចរពីការចូលរុករានកាប់ព្រៃឱ្យស្លាប់ជា បន្តបន្ទាប់ លុះដល់ចុងទសវត្សឆ្នាំ១៩៩០ ដោយសារចំនួនប្រជាជនចេះតែកើនឡើងនិងខ្វះដីធ្វើស្រែ អ្នកភូមិក៏នាំគ្នាកាប់គាស់រានព្រៃនោះយកដីចែកគ្នាធ្វើស្រែ និងបានធ្វើបុណ្យដារឆ្លងព្រមទាំងកែឈ្មោះដាក់ថា វាលស្រែអូរតាអុងរហូតមកដោយគ្មានខ្មោចលងបន្លាចដូចសម័យមុនទេ ៕ 
|
Network Link »
ប្រលោមលោក »
#ref-menu
Please, Comment
No comments :